Nowy partner – czy mam prawo do nowego związku i czy to nie skrzywdzi mojego dziecka?

Po rozwodzie lub rozstaniu niektórzy z rodziców układają sobie życie na nowo, decydując się na związek z nowym partnerem. Reakcja dzieci na tę sytuację w dużym stopniu zależy od ich wieku.

Młodsze dzieci najczęściej łatwiej nawiązują pozytywny kontakt z nowymi partnerami swoich rodziców. Jednak im dziecko jest starsze, tym większe jest prawdopodobieństwo, że będzie miało trudność w zaakceptowaniu nowego partnera.

Dziecko od lat było przyzwyczajone do określonych ról w rodzinie i do sposobu porozumiewania się z każdym z rodziców. Od lat znało zwyczaje i charakter każdego z rodziców. Nowy partner rodzica jest pod tym względem osobą całkowicie obcą, trzeba się jej „uczyć”. Zasmucone rozstaniem rodziców i tęskniące za mamą i tatą razem, dziecko może nie mieć chęci na poznawanie nowego partnera i przyjmowanie jego starań, aby nawiązać relację. Nowy partner może być również widziany jako przyczyna rozstania rodziców.

Reagować

Bardzo często zdarza się, że dziecko przeżywa konflikt lojalności. Może się bać czy tacie nie będzie przykro, jeśli ono polubi nowego partnera mamy. Dziecko może czuć się w obowiązku trzymać stronę rodzica, który został opuszczony. Niezgoda na nową sytuację rodzinną może manifestować się atakami złości, trudnościami w szkole lub problemami ze snem. Można również zaobserwować u dziecka wzmożone bóle głowy, brzucha, moczenie nocne czy większą drażliwość. W takiej sytuacji należy obserwować dziecko, zachować czujność i - gdy zauważymy coś niepokojącego – reagować. Można skorzystać z porady specjalisty np. psychologa szkolnego lub zwrócić się o pomoc do Stowarzyszenia OPTA.

Niezależnie od tego, które z rodziców chce wprowadzić w życie dziecka partnera, postaraj się wspólnie z drugim rodzicem ustalić zasady, na jakich ma się to wprowadzenie odbywać. Warto pamiętać, aby z dziecka nie robić informatora i nie stawiać go w sytuacji, w której musi wybierać , wobec którego z rodziców ma być lojalny.

Dla dobra dzieci trzeba współpracować

O ważnych sprawach informujcie się osobiście, nie używajcie dziecka jako pośrednika.

Wspólnie ustalcie zasady wychowania i zapoznajcie z nimi nowych partnerów tak, aby dziecko zawsze otrzymywało spójny komunikat.

Zadbajcie o to, by dziecko nie postrzegało waszego nowego partnera jako intruza. Nie powinno czuć, że musi z nim rywalizować o waszą uwagę. Zawsze spędzajcie z dzieckiem pewien czas sam na sam.